Ks.
Stanisław Domański
Urodzony: 10 maja 1914 r., Strzyżowice k/ Opatowa
Zmarły
: 10 marca 1946 r., Starachowice
Ps. „Cezary”
Ps. „Cezary”
„Daj nam, Boże, Polskę nie białą i nie czerwoną, tylko
biało-czerwoną, a nad nią orzeł w koronie i święty krzyż”
Stanisław
Domański pochodził z chłopskiej rodziny, miał dwójkę młodszego
rodzeństwa. Po szkole powszechnej został uczniem gimnazjum Koedukacyjnego im.
B. Głowackiego w Opatowie. Jego wielką pasją był sport - zwłaszcza piłka nożna i siatkówka - oraz harcerstwo. We wrześniu 1934 roku
Stanisław zostaje klerykiem Seminarium Duchownego w Sandomierzu, a 11 czerwca
1939 r. otrzymuje święcenia kapłańskie.
Zostaje wysłany do Sienna (powiat iłżecki), do parafii św. Zygmunta, gdzie
obejmuje obowiązki wikariusza. Już od początku wojny ks. Stanisław wygłaszał
patriotyczne kazania, angażował się w działalność konspiracyjną. W 1941 roku
wstąpił do ZWZ, przyjął pseudonim „Cezary” i został kapelanem ZWZ –AK okręgu
Sienna. Prowadził mi. in. nasłuch radiowy, przewoził konspiracyjną
korespondencję, rozprowadzał antyniemieckie ulotki. Jako kapelan zgrupowań
partyzanckich okręgu iłżeckiego brał udział w akcji „Burza” – 1944 r. Za swą służbę
kapłańską w czasie walki przeciw niemieckim okupantom został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po
demobilizacji wrócił do Sienna i obowiązków wikarego.
Ks. Stanisław miał świadomość zagrożenia płynącego ze
strony Sowietów. Przestrzegał w kazaniach przed „czerwoną płachtą”. Nazywał on
rzekome wyzwolenie „nową okupacją”. Na początku 1945 roku „Cezary” został
zaprzysiężony na członka organizacji „Niepodległość” („Nie”), której centralne
struktury podlegały generałowi Emilowi Fieldorfowi „Nilowi”. W maju 1945 r. zakłada Ruch Oporu Armii
Krajowej- konspiracyjną organizację związaną z podziemiem poakowskim. Utrzymuje
również kontakty z WiN. . Działalność oparta jest o walkę zbrojną i propagandę
antykomunistyczną. Ks. Domański pracę konspiracyjną łączy z funkcją wikarego i
nauczyciela religii. Od maja do grudnia
1945 roku Ruch Oporu AK dokonuje kilku udanych akcji jak rozbrojenie
posterunków MO w Borii i Siennie.
ROAK zostaje rozpracowany przez UB. „Cezary” wraz z
kilkoma współpracownikami udaje się na Śląsk. Jednak już w marcu 1946 roku
powraca w rodzinne strony.9 marca 1946 roku ks. Domański wraz z Józefem
Cieleckim i Władysławem Dmuchalskim zostają aresztowani podczas obławy
urządzonej przez PUBP i MO w Eugeniowie. W trakcie wymiany ognia Dmuchalski
ginie, a „Cezary” zostaje poważnie ranny.
Mimo odniesionych obrażeń, od razu przystąpiono do jego bardzo
brutalnego „przesłuchania”. Ledwie żywy, skatowany „Cezary” zostaje
przewieziony do szpitala w Starachowicach, gdzie 10 marca umiera.
Po śmierci duchownego komuniści próbowali przypisać mu
napad rabunkowy na Karola Łepeckiego, przynależność do NSZ i PSL.
Ksiądz Stanisław został pochowany 13 marca 1946 roku
na cmentarzu w rodzinnych Strzyżowicach.
Opracowano
na potrzeby gry na podstawie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz