ks.
Michał Słowikowski
urodzony: 29 września 1898 r., Tarłów
zmarł: 1991 r.,
polski duchowny katolicki, infułat,
kanonik
Uczęszczał
do szkoły podstawowej w Tarłowie, a potem w 1910 r. do szkoły progimnazjalnej w
Sandomierzu. Ze względu na chorobę czwartą klasę skończył w Puławach. Edukację
przerwała I wojna światowa. Szkołę ukończył i zdał maturę w Ostrowcu
Świętokrzyskim. Wstąpił do armii polskiej i walczył w wojnie polsko
–bolszewickiej. We wrześniu 1920 r. dostał się do niewoli, w trakcie przemarszu
uciekł i powrócił do polskiej armii. Po
zwolnieniu z wojska wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. W
1924 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pierwszą
działalność duszpasterską rozpoczął jako wikariusz w Hrubieszowie. Jednak po
kilku miesiącach został skierowany na studia polonistyczne na Uniwersytecie
Warszawskim. Podczas ostatnich lat studiów, został pomocnikiem w pracy
duszpasterskiej w Brwinowie. Później natomiast przez pewien czas był kapelanem
Zakładu Dzieciątka Jezus w Kazimierzówce pod Lublinem.
W
1930 r. uzyskał stopień naukowy magistra filologii polskiej na Uniwersytecie
Warszawskim i został mianowany nauczycielem języka polskiego w Gimnazjum
Biskupim w Lublinie. W 1935 r. - po rezygnacji ks. Kazimierza Gostyńskiego z
funkcji dyrektora Gimnazjum i Liceum Biskupiego – ks. Słowikowski w dniu 28
września 1935 r. objął to stanowisko. Już 18 września 1939 r. Niemcy podeszli pod Lublin. Szybko zajęli miasto i rozpoczął
się proces germanizacji. Zakazano nauczania na poziomie szkoły średniej
ogólnokształcącej, młodzież mogła uczęszczać tylko do szkół zawodowych. Zamknięto
również Gimnazjum i Liceum Biskupie. W dniu 9 listopada 1939 r. w lokalu Banku
Rolnego w Lublinie zostało zwołane zebranie dyrektorów i nauczycieli
gimnazjalnych, na którym miał zostać omówiony problem szkół średnich oraz
ewentualne wznowienie przez szkoły swojej działalności statutowej. W trakcie
spotkania gestapo aresztowało wszystkich zebranych. Zostali osadzeni w
więzieniu na Zamku Lubelskim. Ksiądz został z niego zwolniony po 126 dniach. Po
wyjściu objął probostwo w miejscowości Kamionka w parafii pw. Św. Apostołów
Piotra i Pawła. Ks. Słowikowski był egzaminatorem z religii, języka polskiego i
historii w tajnym nauczaniu. Organizowała również tajne nauczanie w swojej parafii, mimo iż groziła za to kara
śmierci.
Będąc
proboszczem w Kamionce wspomagał oddziały partyzanckie walczące w powiecie
lubartowskim. Został mianowany kapelanem
Armii Krajowej na tym terenie.
Kolejną parafią, którą administrował od 1945 r., była parafia pod wezwaniem św.
Jakuba Większego Apostoła w Abramowicach. Zmiana ta wynikała z odtworzenia
Gimnazjum Biskupiego w nowym budynku przy ulicy Ogrodowej 12, gdzie ks. Michał
ponownie został dyrektorem. W 1945 r. szkoła powróciła do dawnego gmachu przy
ulicy Krzywej. Początkowo miała tylko 5 pomieszczeń. Po interwencji biskupa
Stefana Wyszyńskiego szkoła otrzymała połowę ostatniego piętra i strych. Swoją
pracę duszpasterską w parafii w Abramowicach ksiądz Słowikowski sprawował tylko
przez rok. Następnie powierzono mu kościół pod wezwaniem św. Mikołaja na
Czwartku, który sąsiadował ze szkołą.
Podczas wakacji 1962 r. władze komunistyczne, mimo protestów, siłą zamknęły „Biskupiaka”. Po zamknięciu szkoły ksiądz Michał Słowikowski poświęcił się pracy duszpasterskiej w swojej parafii.
Podczas wakacji 1962 r. władze komunistyczne, mimo protestów, siłą zamknęły „Biskupiaka”. Po zamknięciu szkoły ksiądz Michał Słowikowski poświęcił się pracy duszpasterskiej w swojej parafii.
Za
swoje zasługi został uhonorowany godnością prałata Kapituły Lubelskiej, prałata
domowego Jana XXIII, protonotariusza apostolskiego; złotym Krzyżem Zasługi z
Mieczami, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem za udział w wojnie
1918-20. Na jego cześć w 2004 roku ul. Krzywą w Lublinie, prowadzącą do
„Biskupiaka”, przemianowano na ul. ks. Michała Słowikowskiego.
Opracowano na potrzeby gry na podstawie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz